Frankrijk blijft bij uitstek mijn favoriete vakantieland. Ik hou gewoon van het land en van die gekke Fransozen. Ja, ze zijn eigengereid, maar laten we eens in de spiegel kijken. Dat zijn wij ook wel, hoor. In die zin dat wij altijd denken dat we zo goed onze talen spreken. Ik maak me er ook schuldig aan. Probeer me altijd aan te passen en denk dan dat iedereen dat fantastisch vindt. Maar ze moeten dan wel goed hun oren spitsen ….
Vier stokbroden aub
Zo ook die ene keer dat ik in de Archèche vakantie aan het vieren was met mijn gezin. Natuurlijk haalden we iedere dag lekkere broodjes en van die heerlijk kleffe, foute croissants bij de plaatselijke boulangerie. Ergens in die week plaatste ik weer mijn bestelling. 'Payer avec carte bancaire!', riep ik, vrolijk zwaaiend met mijn betaalpas. De juffrouw achter de kassa keek me niet aan, draaide zich om en legde vier stokbroden bij mijn bestelling. Ik dacht nog: die zijn voor de klant na mij. Mijn dochter hielp me uit de droom: ‘Nee mam, die zijn voor jou.' Toen ik na het betalen weg wilde lopen en de juffrouw achter de kassa me ook de stokbroden overhandigde, begreep ik het even niet. Met handen en voeten legde ik uit dat deze toch echt niet voor mij bestemd waren. Ze nam ze enigszins morrend terug.
Eenmaal buiten nam ik de situatie nog eens onder de loep en kwam tot de conclusie dat mijn carte bancaire fonetisch toch wel heel veel op quatre baquettes leek. Alleen, doordat ik mijn slechte uitspraak met het zwaaien van mijn betaalpas had onderbouwd, vond ik eigenlijk wel dat ze had moeten horen dat het niet om vier stokbroden ging. Nu is alleen de vraag: wie is hier eigengereid?
Heb jij ook een bakkerij of lunchroom en wil je je aanbod foutloos in een vreemde taal aanbieden? Neem dan eens contact op: info@topvertalers.nl